*zucht*

Jeps... en nog een hele diepe ook, die zucht!
Anderhalve maand na mijn laatste blogje merk ik net, ik kan soms gewoon echt door de bomen het bos niet meer zien.

Even een samenvatting misschien van die afgelopen anderhalve maand, is misschien iets beter te begrijpen op die manier.

Het begon met Dave die 2 januari thuis kwam met 2 ontzettend droevige berichten:
1. Een dag tevoren, de allereerste dag van het jaar nota bene, had een collega (die ook een goede maat was van hem) zichzelf van het leven beroofd.  We waren allebei helemaal de kluts kwijt.
2. Diezelfde dag wist hij ook nog mee te delen dat de vader van een andere collega voor röntgen foto's naar radiologie had moeten gaan, en dat de radioloog kwam zeggen dat hij goed en slecht nieuws had.  Goed was dat zijn ribben goed gepositioneerd waren, slecht was dat hij kanker heeft en in het slechtste geval nog 4 weken te leven had.  Hij is volop aan de chemo gegaan en is hard strijdende.

3 januari kwam Dave's oma in het ziekenhuis te liggen wegens druk op de borst.
6 januari was de uitvaart van Dave's collega, alsook de verjaardag van Dave's opa die 's middags met een KIA (herseninfarct) in het ziekenhuis kwam te liggen.
Met opa gaat het nu van kwaad naar erger, met oma gaat het beter dan vóór ze in het ziekenhuis had gelegen.

De derde week kregen we nog een slecht bericht over iemand van de andere kant van de familie waarbij we toch 2 keer moesten slikken voordat we bij zinnen kwamen.
Week 5 wisselde ik van TSO-school maar niet zonder een heleboel rotzooi te moeten horen van de leidster van onze coördinatrice, madame was het er niet mee eens dat ik naar een concurrerende overblijf ging en dat kreeg ik op mijn bord, wellicht ook omdat ze het via mij moest horen dat het die andere Kinderopvang was geworden ipv de hare die daar ook voor in de running waren.

Week 5 was ontzettend dubbel:
1. leuk met Dave die met een collega ging vliegen, Trystan die zo leergierig als die is samen met mij deed "oefenen om huiswerk te maken" en in die anderhalf uur een heel boekje samen met mij heeft ingevuld (5-6 jarigen).  2 dagen later ging hij spelen bij een vriendje en nog 2 dagen later ging hij lekker logeren bij opa en oma terwijl wij lekker eens een avondje uit gingen (Dave ging darten, ik kijken).
2. we hebben een 4de miskraam gekregen, met 5 weken.  Trystan had met ongeveer 3 weken het al aangevoeld, zei op een dag tegen Dave "Papa?" - "Ja? Wat is er, vent?" en toen antwoordde hij, dansend en zingend "Mama is zwanger, mama is zwanger." Voor ieder ander wordt dit vaak gezien als iets wat hij gehoord kan hebben of wat dan ook.  Wij hebben een zoontje dat zulke dingen haarfijn aanvoelt, haarfijn omdat hij ook bij de andere zwangerschappen soortgelijke dingen ten gehore bracht.  De gynaecoloog kon bevestigen dat ik zwanger ben geweest maar dat de innesteling wellicht fout is gegaan.  Weer bij af maar we konden niet bij de pakken gaan neerzitten want er stond nog veel te gebeuren.

Afgelopen vrijdag was het Kinderoptocht (Vastenavend oftewel Carnaval) op school en aansluitend een toneelstukje door 4 leerkrachten die de 4 hoofdfiguren van de Vastenavend uitbeeldden.  Carnaval hier in deze stad is een geval apart, een hele geschiedenis ook.. vermeld ik nog wel eens.
Na het toneelstukje gingen de kinderen "dweilen" (feesten onder begeleiding van een "dweilband" - carnavalsfanfare) onder het genot van een drankje, een knakworstje (runds voor diegenen die geen varkens mogen) en een zakje chips.  Ik hielp net als vorig jaar met het uitdelen van al dat lekkers.
Nadien heb ik nog mee opgeruimd van de middag en toen dat klaar was heb ik alle versieringen (die ik mee had helpen ophangen een paar weken terug) mee afgehaald en opgeborgen, netjes voor volgend jaar.
Eergisteren (zaterdag) was het intocht met vele dweilbandjes, de Blauwe Schuit gevolgd door de narrekes die er normaal óp zitten, Spuit Elluf (omgebouwde brandweerwagen die nu confetti spuit, met als nummer 11 - elluf), de Schooiwagen (om geld op te halen voor de bouwers van de praalwagens) en de Prinsenwagen die fenomenaal mooi was.

Vandaag was het dan Kindervastenavend waarbij de Prins, de Nar, de Grootste Boer, Steketee en De Peperbus (de kerk op de Grote Markt heeft de Peperbus als bijnaam) zoals ieder jaar weer een toneelstuk opvoerden.  Dit jaar met als extra gast Heks Wana.  Carnaval stopt met het vallen van de kraai morgenavond om 9 uur en deze kraai is van Wana.
Maar vooraleer het vallen van de kraai is er morgen nog eerst de Optocht met alle praalwagens.
Trystan is wel een keer of 10 op tv geweest, meneer had het voor elkaar gebokst dat hij op de eerste rij (!) stond in het kindervak.  De kindjes van mijn 2 vriendinnen bleven bij ons in de buurt maar Trystan waren we kwijt.  Op tv zagen we waarom.  Na afloop was hij wel ontzettend in paniek want hij was gedesoriënteerd geraakt in het gewoel van al die kindjes die naar hun ouders/grootouders/verzorgers gingen.  Huilend en krijsend vond ik hem na een kwartier, hij was helemaal ontdaan, maar na een koekje en wat te drinken bij opa en oma (die op 3min lopen van de markt wonen) kwam hij weer tot rust.  Hij vertelde later aan Dave dat hij ongerust was over mij, niet in paniek, maar gewoon bezorgd omdat hij me nergens meer zag, de schat :o)

Dus morgen Optocht... Eerst maar een rustig avondje tegemoet, ben moe van buiten staan vanmiddag en alle commotie van vandaag.

Oh en nog iets superleuks te melden, vanaf de maandag na onze carnavalsvakantie (deze week) dus de 27ste, komt mijn beste vriendin haar dochter bij Trystan op school te zitten en misschien ook in dezelfde klas *fingers crossed*.  Zij is 3 weken ouder dan ons ventje maar ben ontzettend blij dat mijn vriendin de stap heeft genomen.  Op die andere school blijven was geen optie maar er zijn genoeg andere scholen in de buurt waar ze haar heen had kunnen sturen.  Kunnen we nog beter over hun schoolervaringen praten en weten we allebei waar we het precies over hebben als er wat opdoet.

Dus, nu wat gaan mediteren en genieten.
Fijne avond en tot schrijfs!
- Jana.

Meeste dromen bedrog? Ik hoop deze niet!

Het nieuwe jaar is nog maar net gestart, de kerstboom staat nog steeds, alsook de versieringen.
Ons ventje ligt op bed, mannetje is naar zijn beste vriend om 1ste deel van de halve finale van darts te kijken, 2de helft heeft ie voorbehouden voor mij :o)


En terwijl ik wacht tot hij thuis komt, dacht ik toch even te bloggen want wat er vanavond is gebeurd...
Die mannetjes van me hebben vanavond elkaar blijkbaar raar aangekeken. Ik was in slaap gedonderd op de bank, was ook doodop (weinig slaap afgelopen nacht, weer vroeg uit de veren, vanochtend op visite bij de schoonouders en blijven plakken, andere familie kwam zich bij ons voegen, ... yep, drukke start!), begin ik plots in mijn slaap te praten: "Shh Trystan, niet zo luid! De baby slaapt." Dave en Trystan keken elkaar raar aan en lachten even samen, tot ik vervolgde: "Dat is die pijn toch allemaal waard, he schat? Moet je zien wat voor moois je ervoor terugkrijgt!"... tja, als ik nu al luidop ga praten in mijn slaap over baby's - dan wordt het toch wel eens tijd dat het er gauw eens van mag komen. Zelf herinner ik me niets meer van die droom, maar als het belangrijk is, komt die vast nog wel eens voorbij, dat gebeurt wel vaker.

Vooralsnog is het hopen dat het snel raak mag zijn.  En tot dan is het iedere maand leven in onzekerheid: zou het deze keer misschien raak zijn?, wanneer zal ik deze keer ongesteld worden als het niet raak is?, hoe lang nog wachten? En natuurlijk ook iedere maand geen alcohol, geen zachte kazen, geen kaneel, geen filet americain en laat dat nou net 4 dingen zijn waar ik dol op ben! Maar als het raak is kan het de baby schaden en daarom doe ik het de afgelopen 7,5 jaar (sinds we voor Trystan begonnen) al zonder stellen, heel af en toe in de 1ste 2 weken van de cyclus maar je moet er wat voor over hebben en daar heb ik ook geen problemen mee.

Morgen heb ik me trouwens voorgenomen om het kind in mij weer eens naar boven te laten komen want ons ventje zaagt nu al een ganse week om eens met brooddeeg te knutselen.  Alleen is ook maar alleen dus daarom heb ik besloten om morgen lekker mee te doen.  Ventje moet na een weekje vakantie weer gaan werken morgen, dus Utsefruts en ik hebben het rijk voor ons alleen *vreugdedansje* en dat er plezier gemaakt zal worden, daar is geen twijfel over mogelijk!

Aan iedereen die nog kerstvakantie heeft, geniet ervan!
Aan iedereen die morgen weer moet werken/studeren, maak er het beste van!

Onze allerbeste wensen voor het nieuwe jaar en dat al jullie dromen, wensen, verwachtingen en hopen mogen uitkomen.  Ook wens ik jullie nog heel veel creatieve uitspattingen toe!  Maak er een fantastisch jaar van! Het kan alleen maar beter worden!!

Veel liefs,
- Jana.